Krytyka instytucjonalna w Polsce po 2000 roku. Patrycja Sikora

Wykład Patrycji Sikory „Krytyka instytucjonalna w Polsce po roku 2000”

• Zapraszamy do GSW o g.18.00
• Wydarzenie towarzyszące wystawie autorstwa Mateusza Choróbskiego „Czego nie zrobili barbarzyńcy”.
  

Krytyka instytucjonalna – nurt w sztuce współczesnej charakteryzujący się działaniami artystycznymi, które za swój przedmiot obierają instytucje działające w polu sztuki (galerie, muzea, uczelnie artystyczne) oraz rynek sztuki. Cechą wspólną tych działań jest chęć przemyślenia istoty instytucji, ich organizacji, programu, miejsca w społeczeństwie, relacji ze środowiskiem artystycznym i roli w „obiegu” sztuki. Są to formy zaangażowane we wszystkich sferach, w których instytucjonalizacja wpływa na kształt działalności artystów. U podstaw krytyki instytucjonalnej leży chęć sprzeciwu, dyskusji, negocjacji z władzą instytucji. To także sztuka, która stara się podważać instytucjonalne ramy.

Autorka opowie o krytyce instytucjonalnej w Polsce po roku 2000.

Patrycja Sikora
 Ur. 1978 we Wrocławiu. Historyczka sztuki, kuratorka, teoretyczka sztuki, wykładowczyni. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim i Podyplomowe Studia Kuratorskie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jej zainteresowania badawcze obejmują sztukę po 1945 roku, w szczególności status oraz rolę sztuki i artysty w realiach późnego kapitalizmu i płynnej nowoczesności. Jest autorką książki Krytyka instytucjonalna w Polsce w latach 2000-2010 wydanej w 2015 roku nakładem BWA Wrocław i współautorką kilku publikacji zbiorowych, w tym: Krytyka instytucjonalna wobec transformacji, pod red. Pawła Brożyńskiego (Bytom-Lublin 2016) i trzech tomów pod red. prof. Anny Markowskiej: Sustainable art – facing the need for regeneration, responsibility and relations (Warsaw–Toruń 2015), Politics of Erasure From „Damnatio Memoriae” To Alluring Void (Warsaw–Toruń 2014), Trickster Strategies in the Artists’ and Curatorial Practice (Warsaw–Toruń 2013).

Jako kuratorka zrealizowała dla BWA Wrocław wiele wystaw indywidualnych (m.in. Olafa Brzeskiego, Andrzeja Kwietniewskiego, Krzysztofa Bednarskiego) i zbiorowych (w tym: Widmo Brockenu, 2018, trzech edycji Konkursu Gepperta, 2007-2011, pierwszej w Polsce wystawy kolektywu Chto Delat, 2013) oraz wystawy towarzyszące międzynarodowym konferencjom naukowym Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego (Studio BWA Wrocław, 2010-2013). W latach 2015-2016 uczestniczka projektu naukowego pn. Badanie środowiska polskich artystów i kuratorów w obliczu praktyk krytyki instytucjonalnej w latach 1985-2014, finansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Autorka tekstów krytycznych, ukazujących się w periodykach i katalogach wystaw. Od 2010 roku prowadzi wykłady autorskie, zajęcia z analizy sztuki współczesnej i recenzuje prace dyplomowe w Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Jest członkinią Komisji Zakupów Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Przez 23 lata związana była z BWA Wrocław. Od 2021 roku pracuje we wrocławskiej ASP.